İnternette şöyle birşey okumuştum; "İslam hoşgörü dinidir evet, ama bitmek tükenmek bilmeyen bir hoşgörüyü müslüman olmayanlardan hoşgörü bekleme dini" Buna katılıyorum ben artık evet. Yaşanmış bir örnek olay anlatayım:
Bir arkadaşımın çalıştığı firmada patron çevrilmek üzere yaklaşık 50 sayfalık bir dökümanı, günümüzün başı kapatıp dizinden etek giye, modern kapalılarından bir ablaya veriyor ve bu dökümanı benim arkadaşım olan Şükran'la çevirmelerini söylüyor. Sonra bizim modern kapalı kendi kafasına göre kendisine 18, kendisine çaktırmadan Şükran'a da 32 sayfa şeklinde evrakı pay ediyor. Bir zaman sonra patron Şükran'a çevirinin ne durumda olduğunu neden bitmediğini sorduğunda Şükran'da çok fazla sayfanın olduğu ortaya çıkıyor ve şöyle bir diyalog gelişiyor:
- Kamuran ben sana Şükran'la böyle mi paylaşın dedim?
- Hayır da.
- Ee, niye kıza kendine aldığının iki katı sayfa veriyorsun?
- Ya şimdi Kazım bey ben oruçlu olduğum için böyle daha adil olur diye düşündüm.
Senin adaletini, adalet anlayışınıi beynini skeyim ben, uyanık. Milleti dinden soğutan, insanların birbirine duyduğu ön yargı duvarlarını yükseltmekten başka bir şeye yaramayan samimiyetsiz totoş seni.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder